Peki insana verilen değerler için nasıldır bu durum? İnsanların gözleri bağlıdır çoğu zaman.Onlar için neler yaptığınızı ancak sizi hızla kaybederken anlarlar. Çabalama sırası belki de onlara geçmiştir. Ama onlara verilecek ne tek bir umut ne de atılacak tek bir adım kalmıştır. Sevgi mi ? Her şeyden önce o terk etmiştir. Sanki karanlıktan kaçarmış gibi en uzağa...
Sevgi söylendiği anda dilde tuhaf bir tat bırakan bir sözcük oluvermiştir. Ve siz çabalamak şöyle dursun karşılık verecek kadar dahi önemsememeye başlarsınız. İstek, sevgi, umut ve hisleriniz tamamen tükendiği anda ise her şey değişir. İçinizde ancak ve ancak tarifsiz bir sevgi veya kocaman bir nefretin doldurabileceği bir boşluk kalır. Sizin yokluğunuzu varlığınızdan daha çok fark eden o insanlar olup biten her şeyi görmeye başlarlar. Son bir hamleyle hiçbir şey yapmak için hiç olmadıkları kadar çabalarlar.
Yeterince uğraştıklarına emin olup da sizden herhangi bir karşılık alamayınca çarçabuk söylerler ;
"Sen artık değiştin."
Çok ilginçtir ki değişirken, kırılıp dağılırken kör olan gözler yeni bir buluş gibi, bir anda oluvermiş gibi söylerler bunu.
"Sen değiştin ! Ben yapmadım, sen değiştin."
"Evet değiştim sayende, geç bile kalmışım. Bu iyiliği kendime yaptığım için mutluyum. Fark edebilmen için değişmeli imişim meğerse" demek ister insan...
Boşver her şey yolunda.Yani sonunda sen yoluna ben yoluma demek düşer...
FATİME AKTÜRK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder